SCHIEDAM- De drie Waterweggemeenten Maassluis, Vlaardingen en Schiedam, werken aan één gezamenlijke sociale kamer voor de behandeling van bezwaarschriften rond de diverse uitkeringen. De colleges van B en W van de drie steden hebben besloten dat Stroomopwaarts de bezwaar- en beroepsprocedures van besluiten uitvoert.
De sociale kamer bereidt adviezen voor op bezwaren tegen besluiten over de sociale zekerheid (zorg, inkomen, participatie). Hoorzittingen van de sociale kamer zijn niet openbaar vanwege privacy gevoelige gegevens.
Bij de afhandeling van een deel van de bezwaarschriften wordt nu nog gebruik gemaakt van de sociale kamers van de bezwaarschriftencommissies van Maassluis, Vlaardingen en Schiedam. Voor deze kamers is vorig jaar een apart reglement vastgesteld, zodat inmiddels wel dezelfde regels gelden voor de drie sociale kamers. Het voorstel is dat de colleges van Maassluis, Vlaardingen en Schiedam dezelfde leden in de commissie voor de bezwaarschriften benoemen. Zo ontstaat de gezamenlijke sociale kamer.
FACEBOOK IS VERANDERD!
Berichten van media en bedrijven worden minder snel op uw Facebooktijdlijn getoond, tenzij u de ‘als eerste weergeven’ optie instelt. Dan blijven de berichten ten alle tijden te zien.
Maar natuurlijk kunt u de site van Webradio Torpedo ook rechtstreeks bezoeken: www.rijnmondnieuws.com.
Zo ontstaat uiteraard GEEN gezamenlijke advies-commissie voor Stroomopwaarts MVS dat buiten mandaat nog steeds geen enkele zelfstandige beslissingsbevoegheid heeft, maar drie aparte gemeentelijke adviescommissies die formeel nog altijd elk der onderscheidenlijke gemeentes adviseert die ieder voor zich beslissingsbevoegd zijn wat betreft meldingen en bezwaarschriften.
Ook met deze truuk is het nog steeds niet Stroomopwaarts MVS dat beslissingsbevoegd is maar slechts in mandaat bepaalde beslissingen namens de gemeente waarin de aangemelde burger of degene die bezwaar heeft ingesteld mag beslissen, waarbij het die gemeente is die hiervoor zelf verantwoordelijk blijft. Dat de drie aparte commissies bestaan uit de zelfde voorzitter en leden doet daar absoluut niet aan af, wat de MVS-colleges de burgers hiermee verder ook proberen wijs te maken.
In mandaat zou Stroomopwaarts MVS namens het college van de woonplaats op wie een plicht rust (die in de plaats is gekomen van het eerdere bij formeel verzoek van de burger in te roepen recht), bij besluit een voorziening te treffen. Tegen dit besluit van het college van burgemeester en wethouders van de woonplaats staat bezwaar open. Stroomopwaarts MVS handelt uitsluitend in opdracht van de gemeente waarin de burger in kwestie woonachtig is en heeft verder geen enkele bestuurlijke bevoegdheid.
Voorheen kon de burger een verzoek indienen waarbij het verantwoordelijk college voorwaarden kon stellen aan de te overleggen informatie, waarna het aan de burger was om hieraan (volledig) te voldoen of niet. Het colle was dan hoe dan ook verplicht om op het verzoek te beslissen, hetzij afwijzend, hetzij toekennend. Tegen dit op de persoon die het verzoek deed gericht besluit (heet beschikking) stond dan bezwaar open waarbij het er vaak om ging of het college bepaalde gegevens wel mocht opvragen.
Nu is het zo opgezet dat het college ook allerlei gegevens opvraagt die niet nodig zijn om te kunnen besluiten, en bovendien is niet zozeer het aangemelde individu maar de gemeenschap hier het feitelijke rechtssubject, en is bijgevolg het besluit eigenlijk geen beschikking maar een besluit van algemene strekking gebaseerd op de Participatie maatschappij doctrine.
Stroomopwaarts MVS is als Openbaar Lichaam, een ‘verlengd bestuursorgaan’ dat hooguit in mandaat handelt.Openbaar Lichaam Stroomopwaarts MVS hi daarbij een bestuurlijke rechtspersoon. Stroomopwaarts MVS vormt dus geen zelfstandig bestuursorgaan maar is daarentegen wel een volledig zelfstandige rechtspersoon, die civielrechtelijk gezien dus geheel voor eigen rekening en verantwoording handelt.
Stroomopwaarts MVS is ingesteld om misbruik te kunnen maken van deze onderscheidenlijke juridische entiteiten met elk bepaalde bevoegdheden, waarbij het de bedoeling is dat de burger door de rechtspersoon Stroomopwaarts MVS wordt verleidt en zo nodig bedreigd om ‘vrijwillig’ private gegevens te overleggen , en wel ter plaatse aan de keukentafel, waarna het een eigen interpretatie op papier zet, nu niet in de hoedanigheid van de rechtspersoon die de burger heeft benaderd, verleid of bedreigd, maar in de andere hoedanigheid van verlengd bestuursorgaan. Vastgesteld moet worden dat hier moet worden vermoed te voldoen aan de criteria van art. 326 WvSr (bedrog/oplichting) met een zeker opzet, namelijk de niets vermoedende burger ‘vrijwillig’ private gegevens en medewerking af te persen.
Stroomopwaarts MVS zal gelet op het oogmerk nooit en te nimmer schriftelijk antwoord geven op de vraag (objectief!) met wie of wat de door haar steeds in de hoedanigheid van rechtspersoon uitgenodigde burger nu aan de keukentafel van doen heeft, krijgt, of in welke juridische hoedanigheid de in privaat door Stroomopwaarts MVS verkregen gegevens of medewerking zullen worden opgetekend waarbij het lijkt alsof de burger in het kader van een opmerkelijk soort van uitgebreide procedure zijn zienswijze heeft gegeven aan de keukentafel.
Bij een uitgebreide procedure in de zin van de Awb legt het college een concept-besluit voor, waarna belanghebbenden hun zienswijze mogen geven waar het college al dan niet rekening mee houdt bij het definitieve besluit waarmee het algemeen belang is gediend. De burger die bezwaar aantekent tegen dit besluit van algemeen belang kan dan uiteraard alleen terugvallen op hetgeen hij met zijn ‘zienswijze’ aan de keukentafel heeft ingebracht.
In bezwaar verworden zuiver privaatrechtelijke rechtshandelingen van rechtspersoon Stroomopwaarts MVS op deze manier dus tot een soort besluit van algemene strekking ten behoeve van de gemeenschap tot would-be ‘maatwerkbeschikking’, waarbij echter nog steeds het gepretendeerd belang van die gemeenschap voorop staat.
Het is steeds Stroomopwaarts MVS in de hoedanigheid van rechtspersoon die evidente klachten over haar (rechts)handelingen met behulp van de hier boven gepretendeerde gezamenlijke ‘sociale kamer’ van de drie separate MVS-adviescommissies voor de bezwaarschriften in etappes de evidente klachten vervalst tot would-be bezwaren, waarop Stroomopwaarts MVS als verlengd bestuursorgaan dan na advies van deze neppe-gezamenlijke MVS-adviescommissie in mandaat beslist waarbij het dan alleen maar lijkt alsof Stroomopwaarts MVS dan als zelfstandig bestuursorgaan een primaire beschikking heeft afgegeven waartoe het dus absoluut onbevoegd is.
Zonder primaire beschikking is het instellen van bezwaar echter niet mogelijk. Dat beseft ook rechtspersoon annex oplichter Stroomopwaarts MVS zich die daarom zelfstandig elke klacht op papier vervals tot bezwaarschrift. Het is dus steeds de rechtspersoon Stroomopwaarts die met een zelf gemaakt bezwaarschrift bezwaar instelt tegen een soort besluit van algemene strekking van het college van de woonplaats dat door Stroomopwaarts MVS in mandaat is afgegeven. Het is hier dus de rechtspersoon Stroomopwaarts MVS die namens haar oprichters annex deelnemers in deze Vennootschap onder Firma (V.O.F.) zich opwerpt als enig belanghebbende ter verkrijging van een gepretendeerd besluit op bezwaar dat echter op naam wordt gesteld van degene die zich heeft beklaagd over het optreden van rechtspersoon Stroomopwaarts MVS.
Bij het Openbaar Ministerie dat deze bijzondere vorm van door de Rijsoverheid opgezette zwendel waarbij is geanticipeerd op de welwillende participatie van de gemeentes uiteraard ook opgevallen, en ook dat het mandaat van de afzonderlijke colleges van burgemeesters en wethouders hooguit achteraf toepasbaar is. Een oproep van Stroomopwaarts MVS in mandaat bestaat dus niet!
Dit betekent dat Stroomopwaarts MVS uitsluitend in de hoedanigheid van rechtspersoon en dus in privaatrechtelijke zin MVS-burgers uitnodigt aan de keukentafel. Het is de voorzitter van Openbaar Lichaam Stroomopwaarts MVS die deze zelfstandige rechtspersoon in- en buiten rechte vertegenwoordigd, zodat uitnodigingsbrieven van ook wel als ‘Participatiebedrijf Stroomopwaarts MVS’ gepresenteerde rechtspersoon door of namens deze voorzitter ondertekend moeten zijn.
Met de uitnodigingsbrieven loopt rechtspersoon Stroomopwaarts MVS echter vooruit op de met list en bedrog ingeleide wisseltruuk met behulp van de daartoe door de deelnemers op als even bedrieglijke wijze gepresenteerde ‘gezamenlijke sociale advies commissie’ (lees separate bestuurlijk onafhankelijke commissies). De uitnodigingsbrieven ondertekent rechtspersoon Stroomopwaarts MVS echter steeds met ‘namens het college van burgemeester en wethouders van…’ waarmee het dus een voorbereidingshandeling treft voor de oplichting/bedrog en niet zelden bedreiging aan de keukentafel in het kader van de metamorfose van zelfstandig rechtspersoon tot nep-zelfstandig bestuursorgaan.
Deze uitnodigingsbrieven zijn ieder op zich dus objectief vals, want immers met een zeker oogmerk valselijk opgemaakt en ondertekend. Dat geen der werknemers deze brieven ook daadwerkelijk wil ondertekenen doet aan de strafbaarheid echter niets af maar is anderszins ‘sprekend’ voor het bewustzijn van deze ‘professionals’ uiterst laakbaar bezig te zijn. Er is dus hoe dan ook sprake van valsheid in geschrift, maar ook het zich met een zeer oogmerk bedienen van een valse hoedanigheid door rechtspersoon Stroomopwaarts MVS, deelnemers en personeel, die hiermee ieder voor zich ook een onmiskenbaar persoonlijk belang dienen, redenen om Bureau Berenschot te doen adviseren om nu nog buitenstaanders eveneens medeplichtig te maken aan opgemelde misdrijven.
Aangifte met verzoek tot vervolging contra bepaalde uitvoerders en verantwoordelijke personen/ambtenaren was op grond van valsheid in geschrift, redenen voor de Officier van Justitie de diverse eenzijdig door rechtspersoon Stroomopwaarts MVS opgemaakte en met ondertekening gesloten brieven ‘ambtelijk aan te merken’ als naderhand op schrift gestelde gesprekverslagen waarbij over de inhoud tussen partijen zou zijn te twisten en wellicht de bestuursrechter zou kunnen bemiddelen. Met andere woorden: nu het rechtspersoon Stroomopwaarts MVS was belet de kluit te belazeren zou het Openbaar Ministerie hier nog een poging wagen het daar vastgestelde opzet van de valsheid in geschrift, meerdere male gepleegd, en het oogmerk van deze inleidende brieven waarmee de slachtoffers op het verkeerde been worden gezet: zuiver bedrog om vrijwilligheid voor te wenden daar waar sprake is van onmiskenbare dwang.
Binnen een rechtsstaat weet het individu zich beschermd tegen de meerderheid. In een fascistenstaat is het belang van het individu ondergeschikt aan dat van de gemeenschap waartoe hij wordt gerekend of waarvan hij is of wordt uitgesloten.
In Nederland met de daartoe gedecentraliseerde wetten en de inleidende IB 2001, is het slikken of stikken!
Tweede Boek. Misdrijven
Titel XXV. Bedrog
Artikel 326
1.
Hij die, met het oogmerk om zich of een ander wederrechtelijk te bevoordelen, hetzij door het aannemen van een valse naam of van een valse hoedanigheid, hetzij door listige kunstgrepen, hetzij door een samenweefsel van verdichtsels, iemand beweegt tot de afgifte van enig goed, tot het verlenen van een dienst, tot het ter beschikking stellen van gegevens, tot het aangaan van een schuld of tot het teniet doen van een inschuld, wordt, als schuldig aan oplichting, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vijfde categorie.
2.
Indien het feit wordt gepleegd met het oogmerk om een terroristisch misdrijf voor te bereiden of gemakkelijk te maken, wordt de op het feit gestelde gevangenisstraf met een derde verhoogd.
https://fra.europa.eu/nl/eu-charter/article/5-het-verbod-van-slavernij-en-dwangarbeid
Artikel 5 – Het verbod van slavernij en dwangarbeid
1. Niemand mag in slavernij of dienstbaarheid worden gehouden.
2. Niemand mag gedwongen worden dwangarbeid of verplichte arbeid te verrichten.
3. Mensenhandel is verboden.
Toelichtingen
Jurisprudentie
Nationaal constitutioneel recht
EU-recht
Internationaal recht
Producten
Text:
1. Het recht van artikel 5, leden 1 en 2, correspondeert met het gelijkluidende artikel 4, leden 1 en 2, van het EVRM. Overeenkomstig artikel 52, lid 3, van het Handvest heeft het dus dezelfde inhoud en reikwijdte als voornoemd artikel. Dit heeft tot gevolg dat:
– het recht van lid 1 niet rechtmatig kan worden beperkt;
– de begrippen `dwangarbeid of verplichte arbeid` in lid 2 moeten worden uitgelegd in het licht van de `negatieve` definities in artikel 4, lid 3, van het EVRM:
`Niet als `dwangarbeid of verplichte arbeid` in de zin van dit artikel worden beschouwd:
a) elk werk dat gewoonlijk wordt vereist van iemand die is gedetineerd overeenkomstig artikel 5 van dit Verdrag, of gedurende zijn voorwaardelijke invrijheidstelling;
b) elke dienst van militaire aard, of, in het geval van gewetensbezwaarden in landen waarin hun gewetensbezwaren worden erkend, diensten die gevorderd worden in plaats van de verplichte militaire dienst;
c) elke dienst die wordt gevorderd in het geval van een noodtoestand of ramp die het leven of het welzijn van de gemeenschap bedreigt;
d) elk werk of elke dienst die deel uitmaakt van normale burgerplichten.`.
2. Lid 3 vloeit direct voort uit de menselijke waardigheid en houdt rekening met recente ontwikkelingen op het gebied van de georganiseerde criminaliteit, zoals het organiseren van lucratieve kanalen voor illegale immigratie of seksuele uitbuiting. De bijlage bij de Europol-overeenkomst bevat de volgende definitie van mensenhandel met het oog op seksuele uitbuiting: `Mensenhandel: het onderwerpen van een persoon aan de feitelijke en wederrechtelijke macht van andere personen door gebruik te maken van geweld of bedreiging met geweld dan wel door misbruik te maken van een gezagsverhouding of van misleiding met name teneinde zich bezig te houden met de exploitatie van prostitutie van die andere persoon, vormen van uitbuiting en seksueel geweld ten aanzien van minderjarigen of met de handel in afgestane kinderen`. Hoofdstuk VI van de Schengenuitvoeringsovereenkomst, die in het acquis van de Unie is geïntegreerd en waaraan het Verenigd Koninkrijk en Ierland deelnemen, bevat, in artikel 27, lid 1, de volgende passus waarmee de illegale immigratiekanalen worden beoogd: `De Overeenkomstsluitende Partijen verbinden zich ertoe te voorzien in passende sancties jegens eenieder die een vreemdeling uit winstbejag helpt of poogt te helpen het grondgebied van één der Overeenkomstsluitende Partijen binnen te komen of aldaar te verblijven, zulks in strijd met de wetgeving van deze Partij betreffende de binnenkomst en het verblijf van vreemdelingen.`. Op 19 juli 2002 heeft de Raad een kaderbesluit inzake bestrijding van mensenhandel vastgesteld (PB L 203 van 1.8.2002, blz. 1) dat een gedetailleerde lijst bevat van strafbare feiten op het gebied van mensenhandel met het oog op uitbuiting op arbeidsgebied of seksuele uitbuiting die de lidstaten uit hoofde van het kaderbesluit strafbaar dienen te stellen (artikel 1).
Source:
Publicatieblad van de Europese Unie C 303/17 – 14.12.2007
Preamble – Explanations relating to the Charter of Fundamental Rights:
Deze toelichtingen werden oorspronkelijk opgesteld onder de verantwoordelijkheid van het praesidium van de Conventie die het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie heeft opgesteld. Zij zijn bijgewerkt onder de verantwoordelijkheid van het praesidium van de Europese Conventie, in het licht van de wijzigingen die door laatstgenoemde Conventie in het Handvest zijn aangebracht (met name in artikel 51 en 52) en van verdere ontwikkelingen in het recht van de Unie. Hoewel zij op zich geen juridische waarde hebben, vormen zij een waardevol hulpmiddel voor de interpretatie, bedoeld om de bepalingen van het Handvest te verduidelijken.
Uiteraard is de straf op bovenstaande misdrijven hoger dan de maximale 4 jaar die staat op bedrog/oplichting. Dit betekent dat ook de strafbare voorbereidingshandelingen als uitnodigingsbrieven tot gesprek ‘namens burgemeester en wethouders van…’ onder de hogere strafmaat vallen…
Artikel 273f
1
Als schuldig aan mensenhandel wordt met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie gestraft:
1
degene die een ander door dwang, geweld of een andere feitelijkheid of door dreiging met geweld of een andere feitelijkheid, door afpersing, fraude, misleiding dan wel door misbruik van uit feitelijke omstandigheden voortvloeiend overwicht, door misbruik van een kwetsbare positie of door het geven of ontvangen van betalingen of voordelen om de instemming van een persoon te verkrijgen die zeggenschap over die ander heeft, werft, vervoert, overbrengt, huisvest of opneemt, met het oogmerk van uitbuiting van die ander of de verwijdering van diens organen;
2
degene die een ander werft, vervoert, overbrengt, huisvest of opneemt, met het oogmerk van uitbuiting van die ander of de verwijdering van diens organen, terwijl die ander de leeftijd van achttien jaren nog niet heeft bereikt;
3
degene die een ander aanwerft, medeneemt of ontvoert met het oogmerk die ander in een ander land ertoe te brengen zich beschikbaar te stellen tot het verrichten van seksuele handelingen met of voor een derde tegen betaling;
4
degene die een ander met een van de onder 1° genoemde middelen dwingt of beweegt zich beschikbaar te stellen tot het verrichten van arbeid of diensten of zijn organen beschikbaar te stellen dan wel onder de onder 1° genoemde omstandigheden enige handeling onderneemt waarvan hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat die ander zich daardoor beschikbaar stelt tot het verrichten van arbeid of diensten of zijn organen beschikbaar stelt;
5
degene die een ander ertoe brengt zich beschikbaar te stellen tot het verrichten van seksuele handelingen met of voor een derde tegen betaling of zijn organen tegen betaling beschikbaar te stellen dan wel ten aanzien van een ander enige handeling onderneemt waarvan hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat die ander zich daardoor beschikbaar stelt tot het verrichten van die handelingen of zijn organen tegen betaling beschikbaar stelt, terwijl die ander de leeftijd van achttien jaren nog niet heeft bereikt;
6
degene die opzettelijk voordeel trekt uit de uitbuiting van een ander;
7
degene die opzettelijk voordeel trekt uit de verwijdering van organen van een ander, terwijl hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat diens organen onder de onder 1° bedoelde omstandigheden zijn verwijderd;
8
degene die opzettelijk voordeel trekt uit seksuele handelingen van een ander met of voor een derde tegen betaling of de verwijdering van diens organen tegen betaling, terwijl die ander de leeftijd van achttien jaren nog niet heeft bereikt;
9
degene die een ander met een van de onder 1° genoemde middelen dwingt dan wel beweegt hem te bevoordelen uit de opbrengst van diens seksuele handelingen met of voor een derde of van de verwijdering van diens organen.
2
Uitbuiting omvat ten minste uitbuiting van een ander in de prostitutie, andere vormen van seksuele uitbuiting, gedwongen of verplichte arbeid of diensten, slavernij en met slavernij of dienstbaarheid te vergelijken praktijken.
3
De schuldige wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste acht jaren of geldboete van de vijfde categorie, indien:
1
de feiten, omschreven in het eerste lid, worden gepleegd door twee of meer verenigde personen;
2
de persoon ten aanzien van wie de in het eerste lid omschreven feiten worden gepleegd, de leeftijd van zestien jaren nog niet heeft bereikt.
4
De feiten, omschreven in het eerste lid, gepleegd door twee of meer verenigde personen onder de omstandigheid, bedoeld in het derde lid, onder 2°, worden gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste tien jaren of geldboete van de vijfde categorie.
5
Indien een van de in het eerste lid omschreven feiten zwaar lichamelijk letsel ten gevolge heeft of daarvan levensgevaar voor een ander te duchten is, wordt gevangenisstraf van ten hoogste twaalf jaren of geldboete van de vijfde categorie opgelegd.
6
Indien een van de in het eerste lid omschreven feiten de dood ten gevolge heeft, wordt gevangenisstraf van ten hoogste vijftien jaren of geldboete van de vijfde categorie opgelegd.
7
Artikel 251 is van overeenkomstige toepassing.
Tweede Boek. Misdrijven
Titel V. Misdrijven tegen de openbare orde
Artikel 140
1.
Deelneming aan een organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie.
2.
Deelneming aan de voortzetting van de werkzaamheid van een organisatie die bij onherroepelijke rechterlijke beslissing verboden is verklaard of van rechtswege is verboden of ten aanzien waarvan een onherroepelijke verklaring als bedoeld in artikel 122, eerste lid, van Boek 10 Burgerlijk Wetboek is afgegeven, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie.
3.
Ten aanzien van de oprichters, leiders of bestuurders kunnen de gevangenisstraffen met een derde worden verhoogd.
4.
Onder deelneming als omschreven in het eerste lid wordt mede begrepen het verlenen van geldelijke of andere stoffelijke steun aan alsmede het werven van gelden of personen ten behoeve van de daar omschreven organisatie.