WaterwegActueel
Editie Vlaardingen / Maassluis / Schiedam / Hoek van Holland /

WERKONDERBREKING STROOMOPWAARTS MAASSLUIS

MAASSLUIS- Vakbond CNV Overheid organiseert in samenspraak met Stroomopwaarts en FNV in Maassluis een korte werkonderbreking op maandagmiddag 15 mei. Doel is om aandacht te vragen voor de nijpende financiële positie van de werknemers die vallen onder de cao’s Sociale Werkvoorziening (SW) en Aan de Slag (ADS). CNV maakt zich grote zorgen over de toekomst van de sociale werkbedrijven en over de ongeveer 100.000 medewerkers die daar werken, nu het niet lukt om de huidige cao’s open te breken.

De vakbond wil dat alle lonen met 10,15% stijgen. Ook wil CNV een aanpassing van de reiskostenvergoeding aan de hogere brandstofkosten. Dat betekent een verhoging van 0,10 naar 0,21 per kilometer. Lokaal heeft Stroomopwaarts de reiskostenvergoeding voor de betreffende groep werknemers al gelijkgetrokken met die van de gemeenteambtenaren, naar 0,21 cent per kilometer.

In de werkleerbedrijven werken mensen die door een lichamelijke, psychische of verstandelijke handicap niet onder normale omstandigheden kunnen werken. Voor een groot deel van hen geldt de cao Sociale Werkvoorziening. De Cao Aan de Slag geldt voor mensen met een arbeidsbeperking die onder de werking van de Participatiewet vallen en niet zelfstandig het minimumloon kunnen verdienen, met behulp van subsidie werken (loonkostensubsidie) of werken in een veilige, aangepaste omgeving (beschut werk).

CNV Overheid heeft bij deze werkonderbreking ook wethouders van omliggende gemeenten en leden van de Tweede Kamer uitgenodigd om rechtstreeks van de mensen die in het sociaal werkbedrijf werken te horen wat deze situatie voor hen betekent.

4 gedachten over “WERKONDERBREKING STROOMOPWAARTS MAASSLUIS

  1. Zoals je weet lopen er nu twee procedures tegen de Belastingdienst in beroep en hoger-beroep waarbij de stellingname is dat geen der MVS-gemeenten bijstand verleent en dus ook geen inhoudingsplichtige partij in de zin van de IB2001 is. Stroomopwaarts MVS verstrekt maandelijks specificaties van het geld dat zij aan salaris overmaakt, waarbij moet worden vermoed dat er een overeenkomst in arbeidsrechtelijke zin is en waarbij zowel werknemer als werkgever zijn uitgesloten van enig bestuursrechtelijk traject.

    Lees in dat kader nu eens art. 79 Participatiewet m.b.t. het enige ´rechtsmiddel’ dat in de zin van de Participatiewet (PW) en daarmee elk ander rechtsmiddel in bestuursrechtelijke zin dus wettelijk is uitgesloten:

    Artikel 79. Begrip besluit

    Voor de toepassing van artikel 8:1 van de Algemene wet bestuursrecht wordt met een besluit gelijkgesteld het nalaten van een handeling die strekt tot uitvoering van het besluit inzake de verlening of terugvordering van bijstand of het verrichten van een handeling die afwijkt van dat besluit. In de toelichting staat dat ‘een belanghebbende’ op grond van art. 79 PW bij het college van burgemeester en wethouders een verzoek kan indienen.

    Artikel 7 lid 4 PW luidt: Het college kan de uitvoering van deze wet, behoudens de vaststelling van de rechten en plichten van de belanghebbende en de daarvoor noodzakelijke beoordeling van zijn omstandigheden, door derden laten verrichten. Het college kan de in de eerste volzin bedoelde vaststelling en beoordeling mandateren aan bestuursorganen.

    Men mag zich afvragen wat van dit een en ander de bedoeling is omdat een besluit inzake de verlening of terugvordering van bijstand of het verrichten van een handeling die afwijkt van dat besluit zonder een dergelijk wettelijk besluit dat immers wettelijk is uitgesloten. Per 2015 is het verder wettelijk uitgesloten dat ‘het college…’ nog bijstand bij besluit toekent en dus valt er in die zin dus niks te ‘mandateren’ in de zin van art. 7 lid 4 Participatiewet, daargelaten dat mandateren in de zin van de Algemene wet bestuursrecht aan een (ander) bestuursorgaan ook al wettelijk is uitgesloten.

    Met de privatisering van 2015 behoren beschikkingen op aanvraag van burgers dus tot het verleden en zijn burgers hier dus niet de ‘belanghebbende’ ex. art. 79 en 7 lid 4 PW. Het zijn hier dus uitsluitend private derden die hier de enig mogelijke belanghebbenden zijn. De vraag is hooguit wat voor overeenkomsten de MVS-gemeenten in de hoedanigheid van rechtspersonen hebben gesloten met al even private derde partijen.

    In procedures (beroep en hoger-beroep) contra de Belastingdienst is gesteld dat er geen enkele rechtsverhouding in de zin van de Participatiewet en de burger kan bestaan nu de beschikking op aanvraag om bijstand wettelijk is uitgesloten en de gemeente dus geen bijstand meer op aanvraag kan en mag verstrekken aan burgers. Hoewel dus elke rechtsgrond daartoe ontbreekt verstrekt de gemeente echter wel bruto-jaaropgaven als zou sprake zijn van bijstanduitkering, kennelijk in de zin van de wet IB2001 terwijl dat op voorhand dus wettelijk is uitgesloten en in casu de rechtspersoon en werkgever Stroomopwaarts MVS de inhoudingsplichtige partij is en behalve de maandelijkse netto inkomstenspecificatie dus ook de jaarlijkse bruto-inkomstenspecificatie dient te verstrekken aan de belastingplichtige burger zodat deze in de gelegenheid is aan zijn/haar verplichting in de zin van de wet IB2001 te voldoen.

    Wat steeds opvalt is dat in de politiek en de media steeds ten onrechte wordt gesproken over ´bijstandsuitkeringen’ terwijl die toch echt sinds 2015 wettelijk zijn uitgesloten. Mijn standpunt te dezen is dat gemeentelijke uitkeringen/subsidies aan private derden steeds met terugwerkende kracht plegen te worden ‘aangemerkt’ als zou sprake zijn van bijstandsuitkering bij beschikking van de Belastingdienst, hetgeen dus staat voor bedrog/oplichting ex. art. 326 WvSr. in vereniging en participatie/deelneming ex. art. 140 WvSr. met het oogmerk van hoger misdrijven in de zin van art. 4 EVRM en waarvan het strafbaar opzet duidelijk blijkt uit onderstaand artikel van 11 april 2006.

    Bekijk nu nog eens de akte totstandkoming Stroomopwaarts MVS waaruit blijkt dat Stroomopwaarts MVS absoluut geen Openbaar Lichaam in de zin van de Wet gemeenschappelijke regelingen is maar slechts de schijn wordt gewekt dat zulks het geval zou zijn. Stroomopwaarts MVS is formeel niet meer en niet minder dan een onderneming met winstoogmerk en is als rechtspersoon ondeelbaar. De private deelnemers/aandeelhouders in Stroomopwaarts MVS staan dus geheel buiten de rechtsbetrekking van Stroomopwaarts MVS en haar werknemers, laat staan dat enig college van burgemeester en wethouders ook maar iets te vertellen zouden kunnen hebben.

    Een ‘belanghebbenden’ kan een verzoek ex art. 79 PW bij ´het college van burgemeester en wethouders’ indienen, en gelet op het feit dat burgers wettelijk zijn uitgesloten, zijn de enige die een belang zouden hebben bij een verzoek ex. art. 79 PW dus de ‘derden’ van art. 7 lid 4 PW, en wel wat betreft de deze private derden toegepaste mate van arbeidsgehandicaptheid die dus overeenkomt met de vaste voornemens van Rutte cum suis anno 2007 om burgers tot onderbetaalde arbeid te dwingen op grond van gepretendeerde arbeidsongeschiktheid die, als de slachtoffers niet lichamelijk gehandicapt zijn, dan toch zeker slaat op psychische (on)gesteldheid naar D.D.R. voorbeeld! Iemand die de 55 is gepasseerd is in Boevenstaat der Nederlanden zo reeds gebrandmerkt als ‘arbeidsgehandicapte’ en feitelijk veroordeeld tot dwangarbeid tot aan de AOW-gerechtigde leeftijd..

    Een beslissing ex. art. 79 PW op verzoek van een werkgever voor een opmerkelijke second opinion door ‘het college’ inzake de volledig uit de lucht gegrepen standaard ‘mate van hulpbehoevendheid’ van haar werknemers die kennelijk is gerelateerd aan de gemeentelijke subsidieverstrekking aan die werkgever, maakt van die werkgever (in casu Stroomopwaarts MVS) natuurlijk nog steeds geen bestuursorgaan. De betaling van een loon beneden het Wettelijk Minimumloon door die werkgever Stroomopwaarts MVS op grond van gepretendeerde arbeidsongeschiktheid is daarbij dus ook geen voorbereidingshandeling op enig bestuursbesluit maar kwalificeert, zeker met een verzoek ex. art. 79 PW, zonder meer als strafbare voorbereidingshandeling strekkende tot schending ex. art. 4 EVRM. De aantoonbaar voorgenomen misdrijven worden daarbij ingeleid met valselijk door Stroomopwaarts MVS opgemaakte uitnodigingsbrieven tot (sollicitatie) gesprek aan de keukentafel van Stroomopwaarts MVS, steeds ondertekend namens een der MVS-colleges die hier dus alleen in strafrechtelijke zin middels ambtelijke valsheid in geschrift bij zijn betrokken.

    Het Openbaar Ministerie zou een aantal van deze daar bij strafklacht overgelegde brieven middels ambtelijke valsheid in geschrift kwalificeren als ‘op schrift gestelde (telefonische) gesprekken en dus participeert na de Bel;;astingdienst dus ook het Openbaar Ministerie in de criminele organisatie waarvan nu juist aangifte met verzoek tot vervolging (strafklacht) was gedaan. Dit is dus het kwalijke gedogen van zware organisatie-criminaliteit voorbij en staat voor deelneming ex. art. 140 WvSr. Het gedogen van strafbare gedragingen is slechts mogelijk bij een Openbaar Ministerie dat geen onafhankelijke onderzoeksrechters kent maar zich bedient van aan de Staat gelieerde ambtelijke slippendragers, en in die zin in Nederland al geen rechtsstaat en is ‘participatie’ in de zin van art. 140 WvSr kennelijk de volgende stap in het Bananenkoninkrijk der Nederlanden.

    Stroomopwaarts MVS is dus geen bestuursorgaan in de zin der wet en zou een grote afdeling bezwaar en beroep aan de gang houden. Bedoeld wordt hier kennelijk de bij Stroomopwaarts MVS gedetacheerde onderafdeling van de daartoe bij speciale operatie opgetuigde bezwaarschriftencommissie die verzoeken zijdens werkgever Stroomopwaarts MVS ex. art. 79 Pw standaard in geschrift vervalst tot gepretendeerde ‘bezwaarschriften’ van steeds door Stroomopwaarts MVS opgelichte werknemers die het niet eens zijn met de zonder enig rechtsgrond en dus onrechtmatige inhouding op hun salaris die volgens het voornemen van Rutte cum suis van 17 jaar geleden dus minimaal 30% van het Wettelijk minimumloon most gaan bedragen.

    De burger moest en zou dus worden gedwongen tot onvrije arbeid ex. art. 4 EVRM, waarbij de voorgenomen misdrijven steeds door de Belastingdienst, de Raad van State en de Centrale Raad van Beroep, en dus tot in hoogste instantie afgedekt zouden moeten worden. Het ‘Kindertoeslagschandaal’ blijkt hiermee onlosmakelijk deel uit te maken in de zin van de ‘Rutte-doctrine’. Waarom zou je als Staat immers investeren in kindertjes van een onderklasse burgers die kennelijk op psychische grondslag zijn voorbestemd tot feitelijke slavernij? En was het niet toevallig de president van de Raad van State annex grootprofiteur die de nieuwe slavenstaat onder het mom van ‘Participatiemaatschappij’der Nederlanden heeft uitgeroepenb?

    In die zin is dat ene onderdeel van de Rutte doctrine dat nu Kindertoeslagschandaal heet nog maar peanuts bij de landelijk opgezette participatie in de zin van art. 140 Wetboek van Strafrecht met het oogmerk van hoger misdrijven…

  2. Er lopen momenteel twee procedures tegen de Belastingdienst in beroep en hoger-beroep waarbij de stellingname is dat geen der MVS-gemeenten bijstand verleent en dus ook geen inhoudingsplichtige partij in de zin van de IB2001 is. Stroomopwaarts MVS verstrekt maandelijks specificaties van het geld dat zij aan salaris overmaakt, waarbij moet worden vermoed dat er een overeenkomst in arbeidsrechtelijke zin is en waarbij zowel werknemer als werkgever zijn uitgesloten van enig bestuursrechtelijk traject.

    Lees in dat kader nu eens art. 79 Participatiewet m.b.t. het enige ´rechtsmiddel’ dat in de zin van de Participatiewet (PW) en daarmee elk ander rechtsmiddel in bestuursrechtelijke zin dus wettelijk is uitgesloten:

    Artikel 79. Begrip besluit

    Voor de toepassing van artikel 8:1 van de Algemene wet bestuursrecht wordt met een besluit gelijkgesteld het nalaten van een handeling die strekt tot uitvoering van het besluit inzake de verlening of terugvordering van bijstand of het verrichten van een handeling die afwijkt van dat besluit. In de toelichting staat dat ‘een belanghebbende’ op grond van art. 79 PW bij het college van burgemeester en wethouders een verzoek kan indienen.

    Artikel 7 lid 4 PW luidt: Het college kan de uitvoering van deze wet, behoudens de vaststelling van de rechten en plichten van de belanghebbende en de daarvoor noodzakelijke beoordeling van zijn omstandigheden, door derden laten verrichten. Het college kan de in de eerste volzin bedoelde vaststelling en beoordeling mandateren aan bestuursorganen.

    Men mag zich afvragen wat van dit een en ander de bedoeling is omdat een besluit inzake de verlening of terugvordering van bijstand of het verrichten van een handeling die afwijkt van dat besluit zonder een dergelijk wettelijk besluit dat immers wettelijk is uitgesloten. Per 2015 is het verder wettelijk uitgesloten dat ‘het college…’ nog bijstand bij besluit toekent en dus valt er in die zin dus niks te ‘mandateren’ in de zin van art. 7 lid 4 Participatiewet, daargelaten dat mandateren in de zin van de Algemene wet bestuursrecht aan een (ander) bestuursorgaan ook al wettelijk is uitgesloten.

    Met de privatisering van 2015 behoren beschikkingen op aanvraag van burgers dus tot het verleden en zijn burgers hier dus niet de ‘belanghebbende’ ex. art. 79 en 7 lid 4 PW. Het zijn hier dus uitsluitend private derden die hier de enig mogelijke belanghebbenden zijn. De vraag is hooguit wat voor overeenkomsten de MVS-gemeenten in de hoedanigheid van rechtspersonen hebben gesloten met al even private derde partijen.

    In procedures (beroep en hoger-beroep) contra de Belastingdienst is gesteld dat er geen enkele rechtsverhouding in de zin van de Participatiewet en de burger kan bestaan nu de beschikking op aanvraag om bijstand wettelijk is uitgesloten en de gemeente dus geen bijstand meer op aanvraag kan en mag verstrekken aan burgers. Hoewel dus elke rechtsgrond daartoe ontbreekt verstrekt de gemeente echter wel bruto-jaaropgaven als zou sprake zijn van bijstanduitkering, kennelijk in de zin van de wet IB2001 terwijl dat op voorhand dus wettelijk is uitgesloten en in casu de rechtspersoon en werkgever Stroomopwaarts MVS de inhoudingsplichtige partij is en behalve de maandelijkse netto inkomstenspecificatie dus ook de jaarlijkse bruto-inkomstenspecificatie dient te verstrekken aan de belastingplichtige burger zodat deze in de gelegenheid is aan zijn/haar verplichting in de zin van de wet IB2001 te voldoen.

    Wat steeds opvalt is dat in de politiek en de media steeds ten onrechte wordt gesproken over ´bijstandsuitkeringen’ terwijl die toch echt sinds 2015 wettelijk zijn uitgesloten. Mijn standpunt te dezen is dat gemeentelijke uitkeringen/subsidies aan private derden steeds met terugwerkende kracht plegen te worden ‘aangemerkt’ als zou sprake zijn van bijstandsuitkering bij beschikking van de Belastingdienst, hetgeen dus staat voor bedrog/oplichting ex. art. 326 WvSr. in vereniging en participatie/deelneming ex. art. 140 WvSr. met het oogmerk van hoger misdrijven in de zin van art. 4 EVRM en waarvan het strafbaar opzet duidelijk blijkt uit onderstaand artikel van 11 april 2006.

    Bekijk nu nog eens de akte totstandkoming Stroomopwaarts MVS waaruit blijkt dat Stroomopwaarts MVS absoluut geen Openbaar Lichaam in de zin van de Wet gemeenschappelijke regelingen is maar slechts de schijn wordt gewekt dat zulks het geval zou zijn. Stroomopwaarts MVS is formeel niet meer en niet minder dan een onderneming met winstoogmerk en is als rechtspersoon ondeelbaar. De private deelnemers/aandeelhouders in Stroomopwaarts MVS staan dus geheel buiten de rechtsbetrekking van Stroomopwaarts MVS en haar werknemers, laat staan dat enig college van burgemeester en wethouders ook maar iets te vertellen zouden kunnen hebben.

    Een ‘belanghebbenden’ kan een verzoek ex art. 79 PW bij ´het college van burgemeester en wethouders’ indienen, en gelet op het feit dat burgers wettelijk zijn uitgesloten, zijn de enige die een belang zouden hebben bij een verzoek ex. art. 79 PW dus de ‘derden’ van art. 7 lid 4 PW, en wel wat betreft de deze private derden toegepaste mate van arbeidsgehandicaptheid die dus overeenkomt met de vaste voornemens van Rutte cum suis anno 2007 om burgers tot onderbetaalde arbeid te dwingen op grond van gepretendeerde arbeidsongeschiktheid die, als de slachtoffers niet lichamelijk gehandicapt zijn, dan toch zeker slaat op psychische (on)gesteldheid naar D.D.R. voorbeeld! Iemand die de 55 is gepasseerd is in Boevenstaat der Nederlanden zo reeds gebrandmerkt als ‘arbeidsgehandicapte’ en feitelijk veroordeeld tot dwangarbeid tot aan de AOW-gerechtigde leeftijd..

    Een beslissing ex. art. 79 PW op verzoek van een werkgever voor een opmerkelijke second opinion door ‘het college’ inzake de volledig uit de lucht gegrepen standaard ‘mate van hulpbehoevendheid’ van haar werknemers die kennelijk is gerelateerd aan de gemeentelijke subsidieverstrekking aan die werkgever, maakt van die werkgever (in casu Stroomopwaarts MVS) natuurlijk nog steeds geen bestuursorgaan. De betaling van een loon beneden het Wettelijk Minimumloon door die werkgever Stroomopwaarts MVS op grond van gepretendeerde arbeidsongeschiktheid is daarbij dus ook geen voorbereidingshandeling op enig bestuursbesluit maar kwalificeert, zeker met een verzoek ex. art. 79 PW, zonder meer als strafbare voorbereidingshandeling strekkende tot schending ex. art. 4 EVRM. De aantoonbaar voorgenomen misdrijven worden daarbij ingeleid met valselijk door Stroomopwaarts MVS opgemaakte uitnodigingsbrieven tot (sollicitatie) gesprek aan de keukentafel van Stroomopwaarts MVS, steeds ondertekend namens een der MVS-colleges die hier dus alleen in strafrechtelijke zin middels ambtelijke valsheid in geschrift bij zijn betrokken.

    Het Openbaar Ministerie zou een aantal van deze daar bij strafklacht overgelegde brieven middels ambtelijke valsheid in geschrift kwalificeren als ‘op schrift gestelde (telefonische) gesprekken en dus participeert na de Bel;;astingdienst dus ook het Openbaar Ministerie in de criminele organisatie waarvan nu juist aangifte met verzoek tot vervolging (strafklacht) was gedaan. Dit is dus het kwalijke gedogen van zware organisatie-criminaliteit voorbij en staat voor deelneming ex. art. 140 WvSr. Het gedogen van strafbare gedragingen is slechts mogelijk bij een Openbaar Ministerie dat geen onafhankelijke onderzoeksrechters kent maar zich bedient van aan de Staat gelieerde ambtelijke slippendragers, en in die zin in Nederland al geen rechtsstaat en is ‘participatie’ in de zin van art. 140 WvSr kennelijk de volgende stap in het Bananenkoninkrijk der Nederlanden.

    Stroomopwaarts MVS is dus geen bestuursorgaan in de zin der wet en zou een grote afdeling bezwaar en beroep aan de gang houden. Bedoeld wordt hier kennelijk de bij Stroomopwaarts MVS gedetacheerde onderafdeling van de daartoe bij speciale operatie opgetuigde bezwaarschriftencommissie die verzoeken zijdens werkgever Stroomopwaarts MVS ex. art. 79 Pw standaard in geschrift vervalst tot gepretendeerde ‘bezwaarschriften’ van steeds door Stroomopwaarts MVS opgelichte werknemers die het niet eens zijn met de zonder enig rechtsgrond en dus onrechtmatige inhouding op hun salaris die volgens het voornemen van Rutte cum suis van 17 jaar geleden dus minimaal 30% van het Wettelijk minimumloon most gaan bedragen.

    De burger moest en zou dus worden gedwongen tot onvrije arbeid ex. art. 4 EVRM, waarbij de voorgenomen misdrijven steeds door de Belastingdienst, de Raad van State en de Centrale Raad van Beroep, en dus tot in hoogste instantie afgedekt zouden moeten worden. Het ‘Kindertoeslagschandaal’ blijkt hiermee onlosmakelijk deel uit te maken in de zin van de ‘Rutte-doctrine’. Waarom zou je als Staat immers investeren in kindertjes van een onderklasse burgers die kennelijk op psychische grondslag zijn voorbestemd tot feitelijke slavernij? En was het niet toevallig de president van de Raad van State annex grootprofiteur die de nieuwe slavenstaat onder het mom van ‘Participatiemaatschappij’der Nederlanden heeft uitgeroepen?

    In die zin is dat ene onderdeel van de Rutte doctrine dat nu Kindertoeslagschandaal heet nog maar peanuts bij de landelijk opgezette participatie in de zin van art. 140 Wetboek van Strafrecht met het oogmerk van hoger misdrijven…

  3. https://www.nu.nl/algemeen/710843/rutte-wil-bijstand-afschaffen-voor-iedereen-die-kan-werken.html

    Dinsdag 6 juni 2023 |

    11 apr 2006 om 14:41Update: 17 jaar geleden

    Het laatste nieuws het eerst op NU.nl

    Rutte wil bijstand afschaffen voor iedereen die kan werken:

    Door ANP

    1 apr 2006 om 14:41Update: 17 jaar geleden
    DEN HAAG – Kandidaat-lijsttrekker Rutte van de VVD wil de bijstandswet sluiten voor iedereen die niet arbeidsongeschikt is. Hierover moeten in de komende kabinetsformatie afspraken worden gemaakt, zegt hij deze week in een interview met het weekblad Elsevier. Het CDA ziet echter niets in zijn voorstellen, evenmin als de PvdA.

    Volgens Rutte zal de werkloosheid verdwijnen door de economische groei en de vergrijzing. Daarom moet de bijstandswet worden aangepast. “We sleuren iedereen de arbeidsmarkt op. Om te beginnen krijgen jongeren tot 27 jaar géén bijstand meer. Uiterlijk over vier jaar sluiten we de bijstandswet voor iedereen die niet arbeidsongeschikt is, want dan is er letterlijk werk voor iedereen.”

    De huidige bijstandswet kwam ruim twee jaar geleden tot stand onder leiding van Rutte zelf, die toen staatssecretaris van Sociale Zaken was. Kern ervan was dat gemeenten er financieel baat bij kregen het aantal bijstandsuitkeringen zo laag mogelijk te houden.

    Schoonmaakwerk

    Uit het succes van de wet concludeert Rutte (tegenwoordig staatssecretaris van Onderwijs) dat een volgende stap mogelijk is. In plaats van mensen een bijstandsuitkering te geven wil hij ze aan het werk zetten. “Desnoods volgen ze een extra opleiding of gaan ze schoonmaakwerk doen in een tehuis.”

    Kapperswinkeltje

    “Let op: ze krijgen géén Melkertbanen tegen 120 of 140 procent van het minimumloon. Voor maatschappelijk nuttig werk ontvangen ze de helft tot 70 procent van het minimumloon: 50 euro per dag. Zo haal je die mensen uit de cultuur van achteroverleunen.” Rutte wil ook stimuleren dat mensen die nu in de bijstand zitten eerder een eigen bedrijfje starten. Hij wijst erop dat veel allochtonen nu al een eigen kapperswinkeltje beginnen.

    De VVD’er denkt met zijn aanpak circa 300.000 mensen aan het werk te helpen. Slechts 25.000 tot 30.000 personen zullen er ook dan niet in slagen aan de slag te komen. “Voor hen treffen we een nette regeling.”

    Versloganiseren

    Rutte, die het in de strijd om het lijsttrekkerschap van de VVD moet opnemen tegen minister Verdonk (Vreemdelingenzaken) en Tweede Kamerlid Veenendaal, haalt in het interview ook uit naar de politieke cultuur in Nederland. “De politiek is sinds Fortuyn aan het versloganiseren. Dat is slecht.”

    Veenendaal

    Kandidaat-lijsttrekker Jelleke Veenendaal van de VVD vindt het bijstandplan van haar tegenstrever Mark Rutte “een raar verhaal”. Veenendaal ziet tegenstrijdigheden in de argumenten van Rutte, zo zei ze dinsdag in de marge van een vergadering van de Raad van Europa in Straatsburg. “Als de werkloosheid toch al verdwijnt, waarom moet je dan de bijstandswet nog zo veranderen?”, reageerde het Tweede-Kamerlid.

    “Bovendien horen mensen die arbeidsongeschikt zijn, toch al niet in de bijstand. Een groot deel van deze mensen zijn psychische patiënten, daklozen of alcoholverslaafden. Deze mensen hebben regelmatig medisch contact nodig.” Ze vindt het verder vreemd dat Rutte mensen wil laten werken voor 50 tot 70 procent van het minimumloon. “Wat wil hij nu eigenlijk? Wil hij van de bijstand af of van het minimumloon? Als hij dat laatste vindt, moet hij dat eerlijk zeggen.”

    Negatief

    Ook PvdA-Kamerlid Noorman reageert negatief. “Ik vind het gemak waarmee Rutte zegt dat alle bijstandsgerechtigden aan het werk moeten, niet geloofwaardig. Hij kent de sociale werkelijkheid niet.” Noorman verwijt Rutte’s VVD dat die haar initatiefwet niet heeft gesteund om alleenstaande ouders die een deeltijdbaan aanvaarden een toeslag te geven tot bijstandsniveau.

    Vicefractievoorzitter Verburg van het CDA zegt “verbaasd” te zijn over de voorstellen van Rutte. Ze spreekt van “een klap in het gezicht van al die wethouders die nu van de bijstandswet een succes proberen te maken”. Volgens haar doen de meeste gemeenten al alles om mensen met een bijstandsuitkering zo snel mogelijk aan de slag te helpen, en bovendien is er voor jongeren tot 23 jaar een leer-werkplicht. “Rutte gaat er ten onrechte vanuit dat alle bijstandsgerechtigden geschikt zijn voor de vacatures die openstaan.”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *