WaterwegActueel
Editie Vlaardingen / Maassluis / Schiedam / Hoek van Holland /

STROOMOPWAARTS PLEIT VOOR PERSOONLIJKE AANDACHT

VLAARDINGEN- Stroomopwaarts heeft hoge verwachtingen van het inzetten op persoonlijke aandacht bij werklozen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt. Dat wordt duidelijk gemaakt aan de raadscommissies in Schiedam en Vlaardingen.

De aanpak ‘persoonlijke aandacht’ is gebaseerd op drie landelijke pilots die eerder zijn gehouden in Leiden, Tilburg en Helmond. De bijstandsinstellingen hadden daarbij aandacht voor alle leefgebieden; dus niet alleen voor werk en opleiding, maar ook (juist) voor de woonsituatie, financiële situatie, relationele situatie, gezondheid en zingeving. Daarmee is hun blik niet alleen gericht op de Participatiewetvoorzieningen, maar bijvoorbeeld ook op die uit de Wmo, Wgs of Zvw.

De woordvoerders van Stoomopwaarts verwijzen naar het rapport van onderzoeksbureau De Beleidsonderzoekers dat onderzoek uitvoerde voor het ministerie van SZW. ‘De conclusie was, het is wel heel intensief, maar we merken toch wel dat die mensen uiteindelijk daarmee geholpen zijn’, zo krijgt het Vlaardingse raadslid John Huf (CDA) te horen. Uit het onderzoeksrapport: ‘Individuele aandacht, één contactpersoon en een integrale aanpak gericht op individuele doelen van de deelnemer, leiden tot een groei van (zelf)vertrouwen en ontwikkeling’.

Hoeveel mensen met de aanpak aan betaald werk zijn geholpen blijft onduidelijk.

Huf krijgt de toezegging dat, indien de gemeenteraad akkoord is gegaan, er voor elk onderdeel een evaluatiemoment zal komen.

Afbeelding: Vergadering Beeldvormende avond Schiedam

GEEF UW MENING!!

Plaats een reactie onder dit bericht op deze site (scrol naar beneden). Gebruik uw vrijheid van meningsuiting!

LET OP!! Spreek vrijuit, maar reacties die oproepen tot geweld en verwensingen met ziektes worden niet getoond.

Publicatie kan (soms) enige tijd duren.

3 gedachten over “STROOMOPWAARTS PLEIT VOOR PERSOONLIJKE AANDACHT

  1. Oh ja, eerst in het Vliegenpoepje op de landkaart Nederland net doen alsof in Helmond, Leiden en Tilburg heel andere mensen wonen en werken met een geheel eigen cultuur om onder het mom van decentralisatie en medebewind dwangarbeid in te kunnen voeren en nu dan zou een pilot in genoemde gemeenten ook opgaan in omgeving Rotterdam met haar ‘unieke’ couleur locale?

  2. Dit is dus volledig in strijd met de MVS kadernota-(s) en businesscase Stroomopwaarts MVS waarin ‘lean’ en dus goedkope eenheidsworst het devies is waarvan men natuurlijk op voorhand al wist dat dit niet zou werken.

  3. Artikel 79 Paricipatiewet luidt:
    Voor de toepassing van artikel 8:1 van de Algemene wet bestuursrecht wordt met een besluit gelijkgesteld het nalaten van een handeling die strekt tot uitvoering van het besluit inzake de verlening of terugvordering van bijstand of het verrichten van een handeling die afwijkt van dat besluit.

    Uit het bovenstaande volgt dat de Algemene wet bestuursrecht (Awb) niet van toepassing is op de Participatiewet en dat betekent dat op de rechtsverhoudingen dus het burgerlijk recht van toepassing is. Degene die bijv. gaat zoeken naar de aanvraag van een belanghebbende in de zin van de Awb zal deze aanvraag dus niet vinden. Wat wel is te vinden is melding, hetzij door de burger zelf, hetzij door derden zoals buren, wijkteam etc. Een dergelijke melding kent de Awb echter niet en het is dus maar de vraag of in de Participatiewet kan worden gesproken van enig besluit in de zin van de Awb nu deze Awb in de Participatiewet buiten toepassing is verklaard en dus het Burgerlijk Wetboek ziet op de rechtsverhouding burger/gemeente. Het ‘besluit’ inzake de verlening of terugvordering van bijstand is dus feitelijk geen besluit maar kan slechts worden aangemerkt als zou sprake zijn van een besluit in de zin van de Awb op nadrukkelijk verzoek van een belanghebbende.

    Tegen de verstrekking van gelden op grond van het onaantastbare recht op ‘bed, bad en brood’ afgemeten aan locale maatstaven staat n ieder geval geen beroep open op de bestuursrechter omdat uitsluitend tegen een besluit genomen op bezwaar beroep open staat op de bestuursrechter. De bestuursrechter is daarbij niet bevoegd om het besluit op bezwaar inhoudelijk te toetsen maar ziet er slechts op toe of de regeltjes juist zijn toegepast en laat dat nu altijd zo zijn. De burger die dus denkt dat de bestuursrechter inhoudelijk toetst komt dus hoe dan ook bedrogen uit en heeft dus geen enkel belang bij een beroep op art. 79 Participatiewet.

    Artikel 8.1 van de Algemene wet bestuursrecht luidt:
    Een belanghebbende kan tegen een besluit beroep instellen bij de bestuursrechter.

    Zou nu de Algemene wet bestuursrecht wel van toepassing zijn op (rechts)handelingen in de zin van de Participatiewet, dan zou opname van art. 79 in die Participatiewet volkomen overbodig zijn omdat dan art. 8.1 Awb dan automatisch van toepassing zijn geweest. Vastgesteld moet worden dat met opname van artikel 79 Participatiewet de wetgever in ieder geval niet de belangen van de burger voor ogen heeft gehad.

    Het is feitelijk zo dat die hele Participatiewet niet ziet op de rechtsverhouding met de burger die steeds wordt ingeleid met een uitgenodiging tot keukentafelgesprek dat moet worden opgevat als sollicitatiegesprek. De Participatiewet is slechts van toepassing op de rechtsverhouding met de burger wat betreft de mate van arbeidsongeschiktheid binnen de rechtsverhouding naar burgerlijk recht en dus beloning van in ieder geval het wettelijk minimumloon.

    Bij de wat ik noem ‘de landelijk opgezette Participatiezwendel’ zijn de ‘Sociale Partners’ betrokken waarbij nog steeds de naam Desiree Curfs opduikt. Onder deze ‘nationaal sociale partners’ bevindt zich ook het F.N.V. dat nu victorie predikt wat betreft de speciale CAO waarmee dus feitelijk wordt voorkomen dat de slachtoffers van die nationale participatiezwendel, waarbij betrokken dat FNV, bij de kantonrechter aanspraak kunnen maken op het wettelijk minimumloon.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *