SCHIEDAM- Het Jenevermuseum is erin geslaagd om met het stoken van Moutwijn een plek te veroveren op de Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed. En daarmee is het stoken van Moutwijn van een zelfde betekenis als bijvoorbeeld het vieren van het oer-Hollandse Sinterklaasfeest, carbid schieten en het bloemencorso.
Deze Schiedamse moutwijn, die reeds een plaats had verworven in de Ark van de Smaak – een catalogus van culinaire erfgoederen – heeft nu ook de bescherming van het ministerie verkregen. Dit is niet alleen een eerbetoon aan de rijke geschiedenis en het vakmanschap dat met deze drank gepaard gaat, maar het opent ook nieuwe deuren voor het museum. Met deze notering op de prestigieuze lijst kan het Jenevermuseum nu rekenen op een vereenvoudigde toegang tot subsidies, wat de instandhouding en promotie van deze historische stookkunst ten goede zal komen.
Moutwijn, ook bekend als korenbrandewijn, is een sterke drank die wordt verkregen door de keteldistillatie van alcohol afkomstig uit graan. Het is een traditioneel product dat voornamelijk wordt geproduceerd in branderijen en dient als basis voor het maken van dranken met een hoog alcoholpercentage, zoals jenever en whisky.
De basisgrondstoffen voor moutwijn zijn gerst, rogge of maïs. Tijdens het productieproces wordt de grondstof tot mout verwerkt, waardoor enzymen vrijkomen die zetmeel omzetten in suikers. Deze suikers worden vervolgens door gist omgezet in alcohol. Na distillatie ontstaat moutwijn met een alcoholpercentage van ongeveer 46,5%.
Moutwijn is essentieel voor de smaak van jenever; afhankelijk van de hoeveelheid gebruikte moutwijn, krijgt jenever namen als jonge jenever (maximaal 15% moutwijn), oude jenever (minimaal 15% moutwijn) of korenwijn (minimaal 51% moutwijn). Bij whisky wordt onderscheid gemaakt tussen malt whisky (op basis van alleen gerstemout), grain whisky (waarin ook andere of ongemoute graansoorten verwerkt zijn) en blended whisky (een mengsel van verschillende malt of grain whisky’s).