SCHIEDAM- Cliënten met een dubbele nationaliteit worden door Stroomopwaarts niet beschouwd als risicofactor bij het opsporen van bijstandsfraude. Dat laat het stadsbestuur van Schiedam weten in antwoord op vragen vanuit de gemeenteraad naar fraudeopsporing. Wel is Stroomopwaarts alert op onder andere bijstandscliënten die meerdere keren per jaar naar het buitenland vertrekken, alleenstaande die een kind krijgen tijdens de uitkeringsperiode of wanneer het kind 21 is geworden tijdens de uitkeringsperiode.
Ook van belang zijn de gegevens van het Inlichtingenbureau (IB) en de Belastingdienst, met name met betrekking tot fraudeopsporing.
Het IB is gecreëerd door het Rijk om signalen te geven over vermogen en inkomsten. Deze signalen zijn afkomstig van allerlei overheidsinstanties, waaronder de belastingdienst. Stroomopwaarts krijgt van het IB gegevens over autobezit, studiefinanciering, vermogen en inkomsten uit arbeid. Daarmee wordt gecontroleerd of de vermogensgrens wordt overschreden en of aan de inlichtingenplicht wordt voldaan.
GEEF UW MENING!!
Plaats een reactie onder dit bericht op deze site (scrol naar beneden). Gebruik uw vrijheid van meningsuiting!
LET OP!! Spreek vrijuit, maar reacties die oproepen tot geweld en verwensingen met ziektes worden niet getoond.
Publicatie kan (soms) enige tijd duren.
Een dubbele nationaliteit is altijd een risico. Velen hebben onaantoonbaar onroerend goed in Verweggistan en ontvangen hier bijstand.
Wie eens onder deze link gaat snuffelen snapt dat hetgeen het college van Schiedam hier stelt niet waar kan zijn:
https://www.inlichtingenbureau.nl/
De Stichting Inlichtingen Bureau beschikt als private partij daarbij wel degelijk over privacy-gevoelige gegevens waarbij het niet uitmaakt waar die vandaan komen of fysiek zijn opgeslagen. Dit betekent dat ook etnisch profileren onlosmakelijk deel uitmaakt van elke administratie waarover Stichting Inlichtingen Bureau beschikt of kan beschikken en waarvan derden als de gemeente Schiedam dat weloverwogen het hier heeft over ‘het Inlichtingenbureau’ alsof het om een bestuursorgaan zou gaan, volgens de rechtspersoon Stichting Bureau Inlichtingen de eigenaar zijn.
Ook hier geldt dat de veroorzaker verantwoordelijk en dus aansprakelijk is voor de mogelijk toegebrachte schade, kennelijk reden om alweer Bullshit te verkopen in een poging de aansprakelijkheid te ontlopen…
Het is veelzeggend dat de Stichting Inlichtingen Bureau de deuren en daarmee HAAR archieven gesloten houdt voor de Autoriteit Persoongegevens en aandeelhouders als de gemeente Schiedam ondertussen sporen kunnen wegmaken.
https://www.socialevraagstukken.nl/participatiewet-wordt-een-drama/comment-page-1/#comment-279248
H.B. Sodenkamp schreef:
15 maart 2021 om 17:23
Je reactie is in afwachting van moderatie.
Hier onder staat zo’n beetje het stukje dat heden naar enige volksvertegenwoordigers in zowel gemeenteraden als Tweede Kamer is gezonden en waaruit de participatie van de rechterlijk macht blijkt wat betreft misdrijven, gepleegd in directe relatie tot het verbod ex. art. 4 EVRM.
Een slachtoffer zou medio 2014 rechtsmiddelen instellen tegen wat dan nog de Participatiewet met alle kwalijke bijkomstigheden moest worden en waarbij de Centrale Raad van Beroep hier voor een stokje had kunnen steken. In plaats van aangifte te doen van de evidente misdrijven die deze CRvB onder ogen kreeg, verkoos deze in hoogste instantie rechtsprekende obscure club er echter geheel vrijwillig voor om in opgemelde misdrijven te ‘participeren’.
‘Bovendien: door de vage definitie van ‘arbeidsgehandicapt’ zullen mensen die voorheen als regulier personeel in dienst waren als gehandicapt gelabeld worden.’ Stroomopwaarts MVS directeur Curfs zou verklaren dat uitsluitend door middel van dergelijk uiterst crimineel ‘labelen’, haar toko kan voortbestaan. Hiervan is een officieel verslag van de S.E.R. voorhanden.
Mijn bovenstaand ingezonden stukje sluit naadloos aan bij de latere ervaringen wat betreft de Rutte-doctrine van CDA Kamerlid Pieter Omzigt en SP Kamerlid Leijten in het kader van de hiermee samenhangende wet IB2001.
Wat bij de ISD te Bergen op Zoom gebeurde is mogelijk nog veel schunniger: Als op enig moment het slachtoffer zich niet laat bedriegen en bedreigen ook niet werkt, dan volgt een ware beschikking integrale arbeidsplicht, terwijl de re-integratie- thans participatiezwendel nu juist zo is opgezet dat er precies niets direct wordt opgelegd in verband met het verbod ex. art. 4EVRM e.a., laat staan bij formele beschikking die ook landelijk tot op heden formeel geldt.
Tegen deze beschikking is daarna uiteraard formeel en gemotiveerd bezwaar aangetekend, is de inkomst van het bezwaarschrift schriftelijk bevestigd en voor advies doorgezonden naar de vaste ISD-bezwaarschriftencie. Daar zit dan een voorzitter die tevens bestuursrechter in de rechtbank Rotterdam is en die dus als geen ander begrijpt dat wat hier gebeurt en er aan is voorafgegaan absoluut crimineel is en dat op hem de ambtelijk aangifteplicht rust. Deze aangifteplicht blijkt in de praktijk een dode letter en staat feitelijk voor een soort voorbereidingshandeling inzake ‘hoger’-misdrijven.
Zou de aangifteplicht worden gehandhaafd ook wat betreft omissie, dan zou dat anders zijn. Jaren later wordt een strafklacht ingesteld over vergelijkbare misdrijven gepleegd in de MVS-regio bij het het Openbaar Ministerie dat net als nu blijkt met het andere uitvloeisel van de Rutte-doctrine bij de afdeling Toeslagen van de Belastingdienst, kennelijk ook onderhandse afspraakjes te hebben met collega-criminelen die zich bezig houden met andere onderdelen binnen die Rutte-doctrine, waarbij het strafrecht met meer waarborgen wordt vervangen voor het geincorporeerde bestuursrecht dat sinds jaar en dag staat voor volkomen neppe-rechtspraak waarmee de burger zo gezegd ‘van pis in bed naar kak in bed gaat’.
Zodra het bezwaarschrift onder ogen komt van de kennelijk ‘participerende’ voorzitter/rechter wordt eerst alles in het werk gesteld om kennelijk onderkende misdrijven waarop de ambtelijke aangifteplicht ziet, te overrulen waarbij het slachtoffer moet worden ‘bewogen tot vrijwilligheid’ middels wat nu heet het ‘keukentafelgesprek’. Het slachtoffer krijgt dan in totaal 4 achtereenvolgende en gelijkluidende uitnodigingsbrieven en telkens verzoekt zij schriftelijk vooraf om duidelijk aan te geven met wie of wat zij in juridische zin in gesprek zou moeten gaan en ook dat de steeds aangekondigde aanzitter volgens haar niet de juridische status heeft zoals door de ISD Brabantse Wal steeds gesteld. Op dat moment is de Participatiewet waarin bepaalde misdrijven goed verstopt en als noodzakelijk geacht zijn opgenomen al bijna formeel goedgekeurd.
Dan volgen op aanwijzing van de voorzitter/rechter uiteindelijk punitieve maatregelen waartegen ook gemotiveerd bezwaar, beroep en hoger-beroep wordt ingesteld. De bezwaarschriftencie wordt gemotiveerd gewraakt, hetgeen met de landelijk te doen gebruikelijke list en bedrog ‘gewoon’ ook wordt gepasseerd. De truuk in reactie op een wraking die kennelijk doel treft om de commissie inclusief voorzitter alsnog te (doen) accepteren, gaat daarbij niet op. Er volgt evenwel het advies tot oplegging van strafkorting die wordt verkocht als zou het slachtoffer moet leren te gehoorzamen binnen het met de Participatiewet beoogde Goelag-regieme.
In beroep stelt de bestuursrechter te Breda wiens directe collega’s dan reeds aantoonbaar hebben geparticipeerd in het wegmaken van diverse onderliggende en met deze re-integratie, thans nationale opgezette participatiezwendel samenhangende (opgevraagde) stukken die dan meestal niet (meer) zouden (hebben) bestaan, terwijl het bewijs van dat bestaan volgt uit overige stukken, dat op appellante de arbeidsplicht rust, althans dat zij verplicht is aan alles wat men goeddunkt moet meewerken, dus zelfs aan een middels evidente valsheid in geschrift (4X!) ingeleid ‘gesprek’, zonder dat vooraf expliciet bekend wordt gemaakt met wie of wat dan wel.
De gemachtigde vraagt de rechter ter zitting daarop op welke beschikking de bezwaarschriftencie/college en ook hij zich baseert; op de eertijdse toekennings-beslissing of op de tussentijdse beschikking oplegging integrale arbeidsplicht waartegen het daartegen ingestelde bezwaarschrift nu jaren later overigens nog steeds door de ISD-bezwaarschriftencie op advies ligt te wachten.
Er ligt dus een strafbeslissing in beroep voor die is ingeleid met vier objectief valselijk opgemaakte uitnodigingen ‘tot gesprek’, waarbij dat ‘gesprek’ er toe dient eerdere en kennelijk voorgenomen latere samenhangende strafbare feiten in het kader van de daarmee beoogde schending van het verbod ex. art. 4 EVRM e.a. te overrulen, en het slachtoffer ‘in gesprek’ ter plaatse te dwingen tot ‘vrijwillige’ afstand van haar burger- en mensenrechten, zoals sinds 2015 gemeengoed is met Participatiewet. WMO en Jeugdwet.
De rechter weigert daarop de gemachtigde van verweerster te vragen of de litigieuze vier brieven nu vals zijn of niet, wetende dat dit het geval is nu de ware hoedanigheid van de aangekondigde opgevoerde aanzitter zondermeer blijkt uit de openbare jaarlijke financiele verantwoording van de ISD Brabantse Wal en eerder hand- en spandiensten van enige collega-rechters bij het ambtelijk wegmaken van belastende stukken waarbij, dusdanig in het nauw gebracht, een uitspraak zou volgen waarbij mandaatgever- en nemer op papier van plaats wisselen om de aldus afgedekte misdrijven nog enigszins aannemelijk te maken binnen de jurisprudentie waarvan immers alleen de ingewijde lezer opmerkt dat kennelijk sprake is van ‘een foutje’. . Er is dus een objectief aantoonbaar valselijk opgemaakte ambtshalve rechterlijke uitspraak voorafgaand en ter instructie van de te verwachten hoofdzaak. ‘Ambtshalve’ omdat het slachtoffer nu juist helemaal geen beroep heeft ingesteld inzake het wegmaken en aansluitend vervalsen van onderliggende dossierstukken, en zich ‘aanluitend’ ook geen betaling van griffierechten door de rechtbank Breda zou laten afpersen.
In de hoofdzaak volgt dan uitspraak waarbij verweerster in het gelijk wordt gesteld, dus ondanks de in deze uitspraak als zeer ernstige beschuldiging gekwalificeerde valsheid in geschrift met het oogmerk eerder misdrijven te kunnen verdoezelen en de wetenschap dat de beschikking oplegging integrale arbeidsplicht waarop de uitspraak is gebaseerd nog wacht op advies van de ISD-bezwaarschriftencie.
Achteraf komt uit dat deze rechter een directe collega is van de voorzitter/rechter/crimineel voornoemd als plaatsvervanger vanuit de Rechtbank Rotterdam is ‘ingevlogen’. De uitspraak wordt op http://www.rechtspraak.nl onder ECLI-nummer gepubliceerd.
In hoogste instantie volgt dan ‘uitspraak’ van de Centrale Raad van Beroep. Anders dan te doen gebruikelijk volgt na ettelijke weken echter geen schriftelijke uitspraak maar beroept de Centrale Raad van Beroep zich op een Proces-Verbaal dat op veel later datum dan de zittingsdatum blijkt te zijn gesteld. Op grond van dit P.V. stelt de Centrale Raad van Beroep nu dat ter zitting mondeling uitspraak zou zijn gedaan waarbij het slachtoffer alsnog niet-ontvankelijk zou zijn verklaard nu: ‘door verweerster aan alle bezwaren tegemoet is gekomen’. Deze vreemde draai volgt dan nadat, uitgaande van eerder door de ISD-directeur gestelde ‘ruggenspraak met de CRvB’ in een stafbare poging om de kennelijk onderkende schade buiten de procedure om te regelen’ de gemachtigde van het slachtoffer per email aan de gemachtigde van verweerster kenbaar heeft gemaakt via het bekende plastic tasje aan de voordeur te beschikken over bewijsstukken wat betreft deze ‘ruggenspraak met de CRvB’. Dit zijn met name stukken afkomstig van die CRvB die bij integraal toegestane inzage uit de dossiers, waaronder dat van het ambtshalve verzoek tot wraking van de CRvB zelf, bleken te zijn gevist.
Enige dagen nadat de reeds verlengde termijn strekkende tot schriftelijk verweer is verstreken, verzoekt de CRvB in het kader van de op te zetten schaduwprocedure waarin achteraf bij nader inzien dus maar beter mondeling kon zijn beslist, aan de gemachtigde van verweerster om een verzoek tot verlenging van de reeds ongebruikt verlopen termijn. In de echte procedure zou enig verklaring, bevestigend of ontkennend wat betreft de met valse aktes ingeleide punitieve beschikking hier in hoger-beroep immers moeten leiden tot onderzoek door de CRvB. In hoger-beroep was daarbij gesteld dat de rechter in eerste aanleg willens en wetens objectief valselijk opgemaakte ambtelijke aktes aan diens uitspraak ten grondslag had gelegd, waarvan in hoger-beroep op die grondslag vernietiging is geeist. De gemachtigde van verweerster durft het niet aan het verzoekschrift waarom vanuit de CRvB is verzocht te antedateren zodat de beslissing inzake ‘verlenging’ al is genomen voordat het schriftelijk verzoek van later datum per post is ingekomen. Alleen de beslissing wordt de gemachtigde van appellante toegezonden, waarbij het dus lijkt alsof het verzoek zijdens verweerster nog voor het verlopen der termijn strekkende tot schriftelijk verweer bij de CRvB zou zijn ingekomen. Pas veel later krijgt de gemachtigde van appellante het na ongebruikt verlopen der termijn gedateerde schriftelijk verzoek van verweerster in handen. Met stempel van inkomst van de CRvB van een dag later.
De ‘uitspraak’ in hoger-beroep wordt eveneens gepubliceerd onder ECLI-nummer en bevat een link naar de uitspraak in eerste aanleg. Wie echter de link aanklikt komt letterlijk en figuurlijk bedrogen uit want die werkt niet omdat de uitspraak in eerste aanleg, kennelijk op verzoek van ‘de CRvB’, is verwijderd van http://www.rechtspraak.nl omdat daaruit natuurlijk meteen blijkt dat helemaal niet aan de eis van appellante is voldaan, niet door verweerster en niet door de Centrale Raad van Beroep.
Naar het zich nu laat aanzien is daarom nu ook de uitspraak in hoger-beroep van http://www.rechtspraak.nl ‘vertrokken onbekend waarheen’… Uitsluitend zijn enige uitspraken inzake wrakingsverzoeken te vinden, al dan niet ingesteld, want ook wrakingsuitspraken na ‘ambtshalve verzoek’ blijken soms nodig om eerder collegiale misdrijven bij eind-uitspraak te kunnen afdekken.
Later zou Stroomopwaarts MVS directeur Desiree Curfs bij brief zich nog expliciet beroepen op rechterlijke participatie in evidente misdrijven in het kader van de Rutte-doctrine, waarvoor behalve het college van Vlaardingen ook de colleges van Maassluis en Schiedam verantwoordelijk en ‘hoofdelijk des’ aansprakelijk gehouden moeten worden gezien hun aandeelhoudersschap in ‘Participatiebedrijf Stroomopwaarts MVS’ dat, anders in de besluitvorming wordt gepretendeerd, formeel geen bestuursorgaan is of ook maar kan zijn, laat staat een Openbaar Lichaam dat uitsluitend bij gezamenlijk delegatie besluit kan worden ingesteld.
Als goedwillende amateur-gemachtigde beschik ik uiteraard nog over beide eerder nog openbare uitspraken, maar wie ben ik…?
Reageer
Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *
Zie ook mijn veel eerder ingezonden stukje onder deze link:
https://www.socialevraagstukken.nl/participatiewet-is-niet-zo-stupide-als-hij-wordt-voorgesteld/
“alleenstaande die een kind krijgen tijdens de uitkeringsperiode”
Waarom dan niet direct de uitkeringen stoppen , dit is toch gewoon het ontlopen van het zoeken naar werk en hier beschikbaar voor zijn ? als je je laat bezwangeren of gewoon sex wil hebben terwijl je weet dat je zwanger kan worden , dan weet je ook dat dit gevolgen heeft voor je uitkering …. omdat je je niet beschikbaar kunt stellen of houden voor werk
dat hier nog nooit eens een regel voor gemaakt is. ( moet ik eens als man doen , dan kan ik fluiten naar mijn uitkering)
ken er zat die dan als het kind bijna naar school moet weer opnieuw zwanger word om zo onder de solicitatie plicht uit te komen , en dit kunnen ze dus elke 4 jaar weer doen ( onder tussen vraag ik me dan af waarom moet ik als werkende hier voor op draaien , voor een hobbie en leuke dingen voor een andere ? 1 a 2 kinderen is leuk maar daarna word het toch echt een luxe hobbie. Want dan zou je maximaal 8 jaar van de solicitatie plicht uit kunnen komen maar daarna moet je toch echt wel wer beschikbaar zijn . er is niemand of regel die dit intoom houd
Want hoe kan ik als man dan 8 jaar lang onder de solicitatie plicht uitkomen ?
Stroomopwaarts is altijd zo mooi dat we allemaal gelijk behandelt moeten worden ( zo toen met de deta geld wat afgenomen is , omdat mensen het binnen niet krijgen, maar zelf het geld wat ze van de bedrijven waar ze mensen hebben geplaatst krijgen houden ze wel in hun zak terwijl ze dat van binnen ook niet krijgen ) gelijke monniken gelijke kappen …..
Maar ik vind het gewoon schandalig dat iemand die van goede wil is en die al jaren nog iets van het leven probeert te maken veel tegenwerking krijgt , maar bij de mensen die de kantjes er vanaf lopen daar word dan weer een oogje dicht gedaan, ja nu weet ik ook wel dat Stroomopwaarts het helemaal niet zo nauw neemt met de regels , maar hier mag toch wel eens op een andere manier mee omgegaan worden … of veel beter naar gekeken worden , jaren geleden ben ik zelf diverse keren door vrouwen gevraagt om ze zwanger te maken omdat ze geen zin hadden om weer verplicht te moeten gaan werken …. dat heb ik geweigert omdat mijn gevoel alleen zoiets kan als ik gevoelens voor iemand heb en niet zo maar , en daarin tegen toen had ik al weinig behoefte omdat ik steeds met de problemen en de trauma’s van dit bedrijf rond loop.
Begrijp ik het goed dan oordeel ook jij vanwege je christen-fundamentalistische arbeids-ethos over ‘anderen’ en ben je in die zin geen haar beter dan die lui die mensen met een vlekje uitbuiten ten eigen faveure. Alle ‘hoogstaande’ culturen dreven op slavernij in de een of andere vorm en de slavenbazen werkten nooit van hun leven. Tegenwoordig worden door de elite hier en daar wat dikbetaalde werkgeluiden gemaakt maar in wezen is er niets veranderd, integendeel; de verhoudingen tussen arm en rijk zijn alleen maar groter geworden.
Wees maar blij dat er steeds nieuwe Nederslaafjes worden geboren om ook jouw systeem in stand te houden en ga zelf maar weer fijn aan het werk zonder te zeiken.
De Eichmannetjes- en vrouwtjes van Stroomopwaarts MVS werken nu juist wel volgens bepaalde richtlijnen, gelijk de Belastingdienst, alleen zijn die richtlijnen niet publiek omdat de bedenkers bovenin natuurlijk donders goed weten hoe on-ethisch en vaak ook strafbaar volgens internationale mores wordt gehandeld.
Onder vroeger bijstandsregieme werd iets van bovenaf bij beschikking opgelegd na een aanvraag of wijziging omstandigheden. Dat was in bestuursrechtelijke setting en tegen een beschikking stonden dan rechtsmiddelen als bezwaar en beroep open. Dat systeem gold ook voor de belastingen: van hogerhand werd op grond van de door de burger aangeleverde gegevens een beschikking afgegeven waartegen je bezwaar en beroep kon instellen als er iets niet aan klopte of eventueel hoger (verdrags)rechten werden geschonden.
Al voor het jaar 2000 waren er ontwikkelingen gaande om een soort slavenstaat in te stellen maar slavenarbeid opleggen bij beschikking, hetzij direct via beschikkingen wat nu UWV heet of de Sociale Dienst, zou niet opgaan vanwege de mogelijkheid van rechtsmiddelen waarbij getoetst zou moeten worden aan Grondwet en bijv. EVRM wat betreft de voorgenomen in te voeren vorm van slavernij, voorheen contractarbeid onder poenale sanctie geheten.
Dat systeem van contractarbeid onder poenale sanctie is ooit bedacht door de Engelsen na de formele afschaffing van de slavernij waarbij de slaven zich nu gepretendeerd vrijwillig zouden aanmelden. Hiertoe moesten de leefomstandigheden zo schandalig zijn dat potentiele contract arbeiders zouden denken dat het meestal aan de andere kant van de wereld alleen maar beter kon zijn. Nederland omarmde dit systeem en voerde daarop contractarbeid door in Suriname en Noord Sumatra waar mensen onder erbarmelijke omstandigheden moesten leven en werken en vaak de eerste periode niet eens overleefden door honger, ziekte en uitputting, of ‘gewoon’ door de slavenbaas nieuwe stijl werden doodgeranseld. Cjinezen werden bij voorkeur aan hun staat opgehangen en verder was daar de Spaanse Bok nog. Poenale Sanctie wil zeggen dat de baas in de praktijk ook rechter en scherprechter was, vergelijkbaar met verschijningsvormen als Stroomopwaarts MVS heden ten dage.
De Partcipatiewet is in feite opgepoetste contractarbeid onder poenale sanctie waarbij ook nog dezelfde eufemismen zouden worden gebruikt als ca 150 jaar gleden een vergelijkbare vorm loonslavernij is ingevoerd. Hiermee hangt de invoering van de Wet Inkomstenbelasting IB2001 samen. Wetende dat een en ander niet bepaald ‘fris’ was is daarop bedacht de bewijslast om te keren en bepaalde rechters daarbij direct te betrekken. Belasting en salaris zouden ineen moeten vloeien om de burger, al dan niet werkzaam als MKB-slavenhouder, volledig in de tang te kunnen nemen. Binnen dit nieuwe systeem waar toch niemand ooit een effectief rechtsmiddel zou hebben, kon dan ook meteen op etniciteit of afkomst worden geselecteerd, iets dat Mark Rutte als toenmalig staatssecretaris Sociale Zaken schaamteloos zou doorvoeren en dat dus tot op heden niet het systeem van de gelijktijdig met de IB2001 daartoe opgerichte Stichting Bureau Inlichtingen, een rechtspersoon met een wettelijke taak, is verdwenen, redenen voor deze Stichting om tot op heden een controlerende instanties buiten de deur te houden. Onder de wet bescherming persoonsgegeven die net als de WOB een wassen neus was, kon dit decennia-lang worden volgehouden, maar onder de meer europese AVG gaat die vlieger niet meer op. Onder het mom van ‘maatwerk’ zou binnen dit systeem volgens de Rutte-doctrine worden voorkomen dat er ook maar iets aan informatie naar buiten zou komen omdat met dat ‘maatwerk’ individuele burgers vermorzeld konden worden.
In feite werd met dat maatwerk voor elke burger een apart wetje ingesteld daar waar de wet eerst voor iedereen gelijk was en dat ook aan die algemene wet kon worden getoetst.
De wet IB2001 was een soort pilot in aanloop op de beoogde ‘Participatie Maatschappij’ die door ons aller Willempie op enig moment zou worden uitgeroepen. Het systeem zou daarop verder worden verfijnd met behulp van pro-actieve-jurisprudentie van de geincorporeerde belasting- en bestuursrechters en met name de Centrale Raad van Beroep die ook over ambtenaren-zaken oordeelt. De burger mocht uiteraard niets in de gaten krijgen van hetgeen de bedoeling was en de daarbij beoogde ‘vrijwilligheid’ van die burger, alsof er maatschappelijk draagvlak zou zijn onder de bevolking op grond waarop dan bijvoorbeeld vanuit de S.E.R. kon worden geadviseerd aan de volksvertegenwoordigers in de Staten Generaal die bestaat uit de Tweede en Eerste Kamer. In dit stiekeme kader waarbinnen de bewijslast geruisloos moest worden omgedraaid zijn in etappes steeds iets gewijzigde loonbelastingformulieren ingevoerd waarbij eerder opgave van inkmsten gaandeweg zou veranderen in de nu bekende aanvraag om heffingskortingen.
Op grond van ervaringen met de algemene bijstandswet zou ook de feitelijke relatiebelasting in het belastingstelsel worden ingevoerd: Onder het mom van ‘het kappen van dor hout’ zou daarvoor zelfs het Burgerlijk Wetboek medio 1998 worden aangepast aan de beoogde slavenstaat annex belasting paradijs voor ‘de vrinden van Rutte’. Hierbij werd het vrije burgerlijk huwelijk vervangen door het feitelijk bestuurlijk afgedwongen concubinaat zoals dat middels pro-actieve jurisprudentie door het fascistenforum de Centrale Raad van Beroep is ontwikkeld, waarvoor de burgers onder IB2001 regiem eerst gepretendeerd konden kiezen om het daarna feitelijk verplicht te stellen, uiteraard alles na omkering bewijslast…
De nu algemeen maximaal belaste en volkomen uitgeklede en zo willen en wetens in hulpeloze toestand gebrachte burger zou nu met een soort aanvraag om bijstand gepretendeerd vrijwillig een soort ‘algemene bijstand’ moeten aanvragen waarbij de staat in feite de voorwaarden waaronder wordt beslist eenzijdig zou opleggen. Vanwege de gepretendeerde vrijwilligheid was ook meteen elke vorm van effectieve rechtsbescherming een dode letter. De burger zou de rechter daarbij niet een bereiken, vandaar dat medewerkers van de Belastingdienst zich zelf vrolijk tot rechter zouden benoemen nu dat de feitelijke situatie nu eenmaal was. Zowel Rutte als Asscher c.s. gingen er op grond van ‘maatwerrk’ daarbij terecht vanuit dat er ook nimmer iets naar buiten zou komen van naar feitelijk fascistische model opgezette Participatie Maatschappij die immers in alle opzichten voldoet aan voorwaarden van een fascisten staat die toevallig naadloos past in het mogelijk beoogde Europese Vierde Rijk.
Van Koning Willem is al van jongs af bekend dat hij zich helemaal niet inhoudelijk met staatskwesties als onderhavige wil bezig houden, of ook maar wil of kan begrijpen, maar of dat ook geldt voor de in een bepaalde periode uit een bepaald milieu afkomstige en geschoolde stand-in is nog maar de vraag…
Heeft Maxima nou ook een aantal nationaliteiten? Een koningin heeft toch een voorbeeldfunctie?
Ja, en ze heeft ook een hoge bijstandsuitkering, al noemen ze dat hier andres.
Ik ken geen Nederlander met een bijstandsuitkering die meerdere keren per jaar op vakantie kan gaan, in een dure auto rijd en zodanig Nederlands spreekt om een baan te kunnen krijgen.
In het verleden moesten bijstandstrekkers wekelijks een briefje bij de sociale dienst in de brievenbus deponeren voor de maandag, om hun uitkering veilig te stellen.
Moest je zien hoeveel dure auto,s er stopten en de bestuurder naar de brievenbus liep.
Laat uitkeringsgerechtigden maar 3 x per week stempelen, telkens op andere dag en tijdstip.
Op die manier blijft er weinig tijd over om op vakantie te gaan en zwart te werken.
Mensen met een baan, moeten 4 x per week naar hun werk en werken overdag, avond, nacht, weekenden en feestdagen. Dus die uitkeringsgerechtigden moeten niet zeuren, bijstand is geen w.w. voor w.w. heb jezelf gewerkt en bijgedragen. Bijstand Is gemeenschapsgeld en voor het krijgen mag je best strenge regels stellen.
Tijdje geleden sprak half (links Nederland) schande dat er een vrouw bijstandsuitkering moest terugbetalen aan de gemeente. Haar moeder had haar enkel “wat” eten gegeven. Schandalig vond iedereen het.
Mevrouw was wel “vergeten” dat ze een auto en motor had. Zelf vrijwel nooit geen boodschappen deed en op vakantie ging naar verre landen.
Helaas hoorde je hier de huilers niet over. Uiteraard zijn niet alle bijstandstrekkers aan het frauderen, maar het gebeurt wel degelijk. Hetzelfde geldt voor de kindertoeslag affaire. Ook daar zitten gegarandeerd fraudeurs tussen, maar dat aantal wordt niet openbaar gemaakt. Ik ken mensen die al 30.000 euro hebben ontvangen. Dat geld is al vrijwel opgegaan aan een nieuwe smartphone, vakantie boekingen en andere zooi gekocht via Ali Express. Volgend jaar weer huilie huilie doen, dat ze geen geld hebben.
Ik weet niet of Maxima wil stempelen hoor. Ze camoufleert die hoge uitkering vast achter vrijwilligerswerk. Een schooltje bezoeken of zoiets.