MAASSLUIS- De gereformeerde Immanuëlkerk en Maranathakerk in Maassluis verdienen de bescherming als gemeentelijk monument. Daarvoor pleit de Stichting het Cuypersgenootschap.
De Immanuëlkerk in de Lange Boonestraat wordt door het genootschap beoordeeld als monumentwaardig, omdat het behoort tot het late oeuvre van de architect Boeyinga die voor de gereformeerde kerkbouw van landelijke betekenis was. Stedenbouwkundig gezien is de kerk van beeldbepalende belang aan de rand van de historische binnenstad van Maassluis. Daarnaast is de kerk van cultuurhistorisch belang vanwege de betekenis van het gebouw voor de ontwikkeling van de gereformeerde zuil van Maassluis in de naoorlogse jaren, ter vervanging van het in de oorlog verwoeste kerkgebouw uit 1892. Het pand heeft ook een reeks gebrandschilderde vensters uit de bouwtijd, voorzien van bijbelse voorstellingen, wat kenmerkend is voor de naoorlogse bloei van kerkelijke kunst onder de gereformeerden.
Over de Maranathakerk aan de G.A. Brederolaan oordeelt het Cuypersgenootschap ook lyrisch.
Deze kerk moet eveneens worden gezien als belangwekkend voorbeeld van naoorlogse gereformeerde kerkgebouw in Maassluis, gebaseerd op de duidelijke functiescheiding tussen kerkzaal en nevenruimten, waarbij in toenemende mate behoefte was aan niet-zondagse neven- en buurtactiviteiten. De enigszins sculpturale vormgeving van de architectuur was kenmerkend voor die periode. Stedenbouwkundig is de kerk monumentwaardig vanwege het beeldbepalende belang van het complex aan de vijver langs de G.A. Brederolaan in de uitbreidingswijk Sluispolder. Daarnaast is er het cultuurhistorisch belang vanwege de betekenis van het complex voor de groei van de gereformeerde bevolking in Maassluis gedurende de naoorlogse jaren.