WaterwegActueel
Editie Vlaardingen / Maassluis / Schiedam / Hoek van Holland /

JAN SIKKEMA IS VRIJWILLIGER OP HET SS ROTTERDAM

ROTTERDAM- Het ss Rotterdam werft vrijwilligers. Een van hen is Jan Sikkema.

Op een wat frissere dinsdagmiddag zitten we samen op het Sun Deck aan boord van het ss Rotterdam. Jan Sikkema is al weer een tijd Shiphost.

Sikkema: ‘Als ik aankom kleed ik me om, doe mijn uniform aan en het is meteen anders, je bent een onderdeel van het schip. Een gast weet immers niet of je Shiphost bent of vaste medewerker, je bent onderdeel van het geheel.’

‘In Harlingen heb ik de Zeevaartschool gedaan en de opleiding tot WTK gevolgd. In juni 1980 ben ik voor Shell gaan werken, daar waren ze blij met iemand die van de Zeevaartschool af kwam. En inderdaad mijn opleiding kwam daar goed van pas.’

‘Een jaar geleden ben ik met prepensioen gegaan en had ik me voorgenomen om een jaar niets te doen, me te oriënteren en dan te bekijken wat ik wilde gaan doen. Mijn vrouw is al ruim 25 jaar als vrijwilligster actief in de Diergaarde Blijdorp. Afgelopen zomer hadden de Shiphosts van het schip een uitje in de Diergaarde en voor hen heeft mijn vrouw de rondleiding verzorgd. Mijn vrouw kwam enthousiast thuis en vertelde dat zij wist wat ik moest gaan doen. Iedereen in een prachtig uniform en ze zoeken mensen. Dat is iets voor jou… nou daar heb ik even een weekje over nagedacht – zij was enthousiaster dan ik. Zo’n mooi uniform wil niet zeggen dat het ook leuk is om te doen. Na een week toch maar een email gestuurd en al snel volgde een uitnodiging voor een kennismakingsgesprek.’

‘Geen sollicitatiegesprek maar een leuk kennismakingsgesprek met de coördinator en een shiphost die al een tijd meedraait. Dit was een prettig gesprek, voelde goed en aan de hand hiervan heb ik besloten om het te doen.’

‘Er volgde veel documentatie en ik heb een aantal keer meegelopen met een aantal collega’s om de diverse punten te zien. De training bij de Diergaarde is veel strenger, veel leren en examens. Aan boord van het ss Rotterdam word je eerder in het diepe gegooid en word je losgelaten.’

‘Inmiddels kan ik na een half jaar de groep inschatten. Door mijn technische achtergrond heeft de machinekamer mijn voorkeur. Aan boord in de machinekamer kom ik van alles tegen, precies wat ik op school heb geleerd. Iedere groep is anders, moet ik de diepte in met mijn verhaal of is een mooi globaal verhaal beter. Voor hele technische mensen kan ik hen natuurlijk ook doorverwijzen naar de Techniektour op de eerste zondag van de maand. Deze gaat op inschrijving, dan heb je echt de geïnteresseerden van de techniek in de groep zitten.’

‘Ik vind het fantastisch om te doen, zeker de machinekamer, stuurmachinekamer en de brug. Het blijft een uitdaging om bij te leren. Soms kijk ik thuis mijn zeevaartschoolboeken nog even in. Dit neem ik dan de week erna weer mee in mijn verhaal. De pompen, turbines en koelinstallaties zijn nog hetzelfde als wat er in mijn oude schoolboeken staat. Sommige zaken zoals de oliewaterafscheiders, die had je bij de Shell ook.’

‘Wat verder prettig is: allerlei pluimage wat er rond loopt. En.. de mooie verhalen van de collega’s. Ik vind dit leuk maar de collega’s ook. Iedereen is bereid om te helpen, vragen uit te zoeken et cetera’

‘Je hoort er echt bij!’

‘Onder in het schip is een technisch archief met heel veel machinekamerdocumentatie, vaak staat de deur gewoon open. Hier mag je in om dingen op te zoeken en te lenen. Dit geeft vertrouwen.’

‘Verder is er geen dag hetzelfde. Zondag is voor mij een vaste dag met soms nog een dagje extra als er een oproep is. De zondag is de drukste dag aan boord en dan heb ik het naar mijn zin. Veel mensen hebben een vaste dag en je bouwt daarmee een band op met je collega’s. Kom je een andere dag, dan heb je nieuwe collega’s en andere praatjes.’

‘Op bijvoorbeeld de boeg en op ankerpunten heb je heel veel contact met mensen. Je begeleidt mensen en raakt in gesprek en je vertelt veel over het schip, dat is heel sociaal. Als je in uniform staat verwacht men ook dat je naast de tour, het schip maar ook de stad kent. Men vraagt echt van alles: over de watertaxi, combinatietickets, wat is dat gebouw daar en nog veel meer. Dat zijn daarom voor mij de mooie plekken om te staan.’

‘Vrijwilligerswerk is vrijwillig maar zeker niet vrijblijvend. Geef je jezelf op, dan verwachten ze ook dat je er bent. Mijn vrouw is al ruim 25 jaar vrijwilliger bij de Diergaarde in Blijdorp, en geeft daar diverse rondleidingen en doet nog veel meer. Zij gaat naar de Diergaarde en komt met mooie verhalen thuis. Ik heb nu mooie verhalen over het schip!’

‘Heel vaak hoor ik: ”Wat heeft u een mooie baan!”. Vaak vertel ik dan niet dat ik vrijwilliger ben en neem het compliment in ontvangst. Het leuke vind ik de wisselwerking met mensen, voor mezelf geeft dit ook voldoening. Vrijwilligerswerk moet leuk zijn! Voor jezelf het moet leuk zijn met je collega’s en met de mensen die je tegenkomt. Gelukkig is dat hier het geval.’

Zijn er geïnteresseerden? Dan kunnen zij contact opnemen met de coördinator vrijwilligers van Stichting cultureel erfgoed stoomschip Rotterdam. Zijn naam is Martijn ten Barge. Het directe email adres is: Martijn@ssrotterdam.nl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *