Beleggers kunnen over het algemeen een “top-down” of “bottom-up” benadering volgen bij het onderzoeken van ETF’s. Top-down betekent beginnen met een bredere categorie, bijvoorbeeld een internationale sector zoals olie en gas of brede marktindex, en geleidelijk de reikwijdte van de zoekopdracht per land of sector verkleinen tot onderliggende aandelen en prestaties.
Een bottom-up benadering houdt in dat u individuele bedrijven of nationale sectoren vindt waarin u geïnteresseerd bent, en vervolgens een ETF vindt die daarbij past.
Welke methode u ook kiest, als u de volgende dingen in het achterhoofd houdt, kunt u ETF’s, en ook indexfondsen kiezen die bij uw portefeuille passen en ze beter vergelijken met de rest. Het is overigens verstandig om helder te hebben wat het verschil is tussen een ETF en een Indexfonds!
Onderliggende aandelen en activa
Veel ETFs tonen de top 10 onderliggende posities, de aandelen waaruit een fonds bestaat. Ook tonen de ETFs welk percentage van het fonds elke positie vormt. Deze informatie is belangrijk om te begrijpen hoe een fonds is gestructureerd.
Sommige ETF’s worden gewogen per activaklasse – met percentages van aandelen, obligaties, contanten en meer – waardoor een belegger een mix kan kiezen die het beste bij hun behoeftes past. Sommige ETF’s beheren dit saldo actief, andere houden vast aan een vaste allocatie.
Beheerkosten
Na onderzoek naar ETF’s en hun onderliggende aandelen, zult u merken dat sommige ETF’s – die bijvoorbeeld grote indices volgen zoals de AEX – zeer vergelijkbare posities hebben. Welke ETF is dan het beste voor uw geld? U zou kunnen kijken naar de beheerkosten kunnen kijken van de ETF.
Als de posities van twee ETF’s vergelijkbaar zijn, zouden hun prestaties ook ongeveer hetzelfde moeten zijn. Dat maakt de beheerskosten een onderscheidende factor. Deze kostenpost, gewoonlijk uitgedrukt als een percentage, is de jaarlijkse vergoeding die fondsen aan aandeelhouders in rekening brengen voor het aanhouden van het fonds.
Na verloop van tijd kunnen deze geaccumuleerde kosten een aanzienlijk effect hebben op de prestaties van uw portefeuille. Daar staat tegenover dat beheerde fondsen kunnen inspelen op koersontwikkelingen om verliezen te vermijden, of mee te profiteren van stijgende koersen.
Bèta
Ten slotte is er nog de bèta waarde. Bèta is een veelgebruikte maatstaf om het risico van een bepaalde belegging aan te geven. Vaak is dit te vinden op de informatiepagina van ETFs of andere financiële producten, zoals op deze site waar veel informatie te vinden is. In de praktijk betekent een bèta boven één over het algemeen dat een effect volatieler is dan de totale markt; een bèta lager dan één kan aangeven dat deze minder volatiel is.